Actie op Koh Chang

Koh Chang, tenminste Loneley beach begint echt te leven zodra de zon onder gaat. Restaurants stromen vol met door zon verbrande mensen. Zo'n beetje heel Europa is vertegenwoordigt en hier en daar wat Canadezen, Amerikanen of mensen uit andere werelddelen. Er is een ruime keuze tussen de Thaise en Westerse keuken. De restaurants aan de mainstreet zijn qua prijs wat duurder en worden voornamelijk bezet door de gewone vakantieganger. Ik kies voor een Thais restaurantje verstopt in een van de straatjes en laat wat lekkers voor me klaarmaken. Ik trakteer mezelf op een verse mangoshake. Het is de zoveelste op deze reis, maar hij smaakt net zoals de eerste die ik heb gehad. Ik eet alleen en observeer de mensen om mij heen en degene die passeren. Het is een mengeling van nationaliteiten waarbij de backpacker de hoofdrol speelt. Als ik net klaar ben met eten en nog zit na te genieten staat Rudolf de Zwitser opeens voor mijn neus. Hij schuift aan en verteld enthousiast over de goedkope kamer die hij heeft gevonden. Het is tevens een bar en dezelfde avond speelt de eigenaar met zijn band, tevens is er een gratis barbeque. Ik ga overstag en volg hem naar Ting Tongh een populaire plek in Loneley beach. Er zijn zeker betere bands, maar ik geniet van de nummers van Beatles, Rolling Stones en Bob Marley. Ik raak aan de praat met twee Amsterdammers en besef dat het weer heerlijk is om even in je eigen taal te kunnen praten. Als de band is gestopt met spelen draait er een dj en staat de tent op zijn kop. De tijd vliegt, dus loop ik uren later moe maar voldaan terug naar mijn bungalow.

De wekker gaat en als ik mijn gordijn opzij schuif verschijnt er een lach op mijn gezicht. Alles is groen en blauw, heerlijk om zo de dag te beginnen. Vandaag ga ik snorkelen met een georganiseerde trip. Samen met een groep andere reizigers bezoeken we 4 snorkel plekken. We lunchen op een eiland en zijn rond 15.30 uur weer terug. De groep is gemêleerd en niet groot. Als we allemaal in de speedboat zitten vliegen we over het water naar de eerste plek. Ik trek me een beetje terug op de boot en observeer de groep. Ik geniet van al het blauw om me heen en de wind die tegen mijn lichaam blaast. De zee is net als op een plaatje. Op elke plek krijgen we ruim de tijd om kennis te maken met de onderwater wereld. Ik kan er uren naar kijken. Het is alsof je in een goed gevuld aquarium rond zwemt. Iedere keer als de kapitein het vertrek sein geeft hang ik nog met mijn hoofd onder water. De lunch die wordt verzorgs bestaat uit noodles, rijst, groenten, curry en omelet. Verder kun je je te goed doen aan de heerlijke koele en zoete watermeloen, die opgediend staat. Op de weg terug passeren we een plek waar de aapjes dagelijks gevoerd worden. De kapitein gooit de restanten van de lunch op de rotsen en binnen enkele seconden komen er tientallen aapjes uit de bomen en struiken.

Na een intensieve dag settle ik me op het balkon van mijn bungalow, lees een boek en val in mijn hangmat in slaap. Het eilandleven is wel iets voor mij.