Phnom Penh - Kampot

Precies zoals de receptionist van ons boutique hotel ons uitgelegd had verschijnen we al vroeg op het treinstation om kaartjes te bemachtigen.  De trein van Phnom Penh rijdt 1 keer per week en ondanks het feit dat de rit langer duurt dan de bus willen wij dit meemaken. Ruim een half uur voor vertrek staan wij voor het ticketloket. Voor ons staan twee heren, die druk in discussie zijn met een medewerkster van het station. Ik kan het niet helpen en vang ongewild flarden van het gesprek op. De woorden die ik opvang maken me ongerust. Als de medewerkster is weggelopen en twee boze heren achterlaat vraag ik hen om opheldering. De trein blijkt volgeboekt te zijn en de medewerkster kan pas bij het binnenrijden van de trein zeggen of er eventuele annuleringen zijn. Wij hebben eigenlijk geen zin hierop te wachten en alsnog met lege handen te staan. We proberen met andere teleurgestelden een deal te sluiten om een taxi te delen. Terwijl we overwegen wat we nu het beste kunnen doen komt de stationsmedewerkster teruglopen en verteld dat de trein binnen is gekomen en we mee kunnen. Ze roept iets onduidelijks over kaartje kopen in Kampot, maar wij snappen er niet veel van. Tijd om te twijfelen is er niet want de trein zal snel weer vertrekken. Haast is geboden en wij rennen achter de stoet mensen aan die net nog voor het loket stond te wachten. De medewerkster roept ons nog na dat we de voorste wagon moeten hebben en verdwijnt. Er is inderdaad niet veel plek meer, behalve helemaal vooraan is nog een leeg bankje. Als we eenmaal zitten zie ik meteen waarom. We zitten eerste rang vlak bij de deur van het toilet.

Als we Phnom Penh uitrijden word je meteen geconfronteerd met de leefomstandigheden in de buitenwijken langs het spoor. Het leven leven daar is indrukwekkend. Hele wijken gebouwd op nog geen 2 meter afstand van het spoor. Mensen die het zichtbaar zwaar hebben om te overleven. Ik kan er maar een vluchtige blik op werpen. Opvallend genoeg zie ik mensen lachen en ik zie de saamhorigheid. Ik zie de enorme vervuiling van voornamelijk plastic, maar ook van andere meest uiteenlopende dingen. Hier gelden hele andere prioriteiten en staat de zorg voor het milieu mijlenver van de mensen vandaan. Slagbomen worden handmatig bediend, door mannen en jongetjes. Het is een belevenis en we kijken onze ogen uit.

De trein sjokt over het spoor. Eerst denk ik dat het is omdat we de stad nog moeten verlaten, maar later blijkt dat ook daarna geen gas wordt gegeven. Als de trein opeens stil staat blijkt er een defect te zijn, maar dat word vakkundig opgelost door de bijrijders in oranje vestjes, waarna we in dezelfde slakkengang verder rijden. Tijdens de reis wordt er een keer gestopt waarbij iedereen de wagon uit stormt om vervolgens terug te keren met eten en drinken. Helaas hadden wij dit te laat door, waardoor we de rest van de reis met een rommelende maag moeten uitzitten.

Als de trein Kampot binnen rijdt zijn  we allebei helemaal gaar van de lange reis. We klimmen uit de trein en proberen alle welwillende taxi en tuktuk chauffeurs nog even van ons af te houden. Elke keer als je aankomt op een nieuwe plek is het een beetje gissen hoe veel je wil/moet betalen voor de rit naar je accommodatie. Een van de discussierende mannen van het station in PP deelt met ons zijn tuktuk. Hij woont hier al een aantal jaar en legt uit dat onze accommodatie buiten Kampot ligt. De 8 dollar die de chauffeur ons vraagt te betalen is een eerlijke prijs. Onderweg verteld hij de eigenaar te zijn vaj een bar in Kampot en wij beloven hem daar op te zoeken als we in de buurt zijn. In hartje Kampot stapt hij uit en verdwijnt uit het zicht.

Wij vervolgen onze weg en rijden Kampot weer uit, slaan een onverharde weg in en hobbelen zo een paar minuten om vervolgens stil te staan voor  Bohemiaz Resort en spa. We worden meteen hartelijk ontvangen en volgen de medewerker naar een van de huisjes aan het zwembad. 

Wow, wat is het hier mooi en wat een fijne sfeer hangt hier. Het zwembad is een natuurpool, visjes zwemmen in het aangename water, wat door middel van een ecologisch systeem gereinigd wordt. Er is een sauna, stoomcabine en een bubbelbad. Voor sportievelingen is er een openlucht gym met wat toestellen. Er hangen in de tuin hangmatten en er zijn diverse ligbedjes en leuke zitjes. Het huisje is eenvoudig, maar prima. We besluiten meteen om een nachtje langer hier te blijven, zodat we optimaal van ons resort en van Kampot en omgeving kunnen genieten.