Battambang

7 maart 2019 - Battambang, Cambodja

Lucky hostel ziet er op het eerste gezicht prima uit als we arriveren. Het ligt in een rustig straatje vlak bij de markt. Aan de overkant zit een onaantrekkelijke massage salon. Een soort garage met rolluiken die overdag openstaan, waardoor ik vanaf ons balkon zicht heb op de klanten die worden gemasseerd. Aan hun voeteneinde staan scooters geparkeerd en er lopen 3 leuke kinderen rond, die elke keer als ik op het balkon verschijn lief glimlachen en enthousiast zwaaien, daarbij luidkeels hello roepend. De kamer stelt niet veel voor, maar is ruim en heeft een werkende airco. De temperatuur in Battambang is ver boven aangenaam, dus ploffen we op bed en genieten van de draaiende airco. 

Als we even een tukje hebben gedaan en ons hebben opgefrist appen we Marieke en Olivier en spreken af in een door Tripadvisor zeer gewaardeerd restaurant. Het restaurant ligt op zo'n 10 minuten lopen van Lucky hostel. Onderweg lopen we langs de markt waar de kooplui al hun waar druk aan het inpakken zijn. Het valt op dat Battambang erg rustig is na het hectische Siem Reap. Er is geen toerist te bekennen en verkeer komt mondjesmaat voorbij. Logisch dat iedere tuktuk chauffeur ons wil verleiden tot een ritje. Beleefd slaan wij de verzoeken af en vervolgen lopend onze weg. 

We zijn eerder bij het restaurant dan onze metgezellen en bestellen meteen twee heerlijke fruitshakes. Als de anderen zich bij ons voegen eten we een lekkere maaltijd, maar besluiten het afsluitende drankje bij de buren te nuttigen. Aangezien wij de enigsten in dit restaurant zijn lijkt het ons daar iets gezelliger. Bij het nabijgelegen restaurant is het een stuk drukker, maar als wij plaatsnemen deelt de eigenaar ons mee dat een drankje niet meer mogelijk is in verband met de sluitingstijd. Het is 22.00 uur en wij zijn verbaasd dat hier de 24/7 mentaliteit niet op gaat. Binnen no time staan we weer buiten, maar gelukkig weten Marieke en Olivier een andere locatie. Onderweg naar het restaurant hebben zij iemand gesproken die nog wel iets leuks wist voor een drankje. We houden de eerste de beste tuktuk driver aan en laten ons naar het adres brengen. Eenmaal aangekomen ziet het er verdacht donker en stil uit. Olivier stapt uit en gaat op onderzoek uit om vervolgens terug te komen met de mededeling, dat hier niks te beleven valt. Gelukkig is er nog een plan B en laten we ons bij een ander hostel afzetten. Hier is nog wel degelijk leven in de brouwerij. Als we onze drankjes bestellen en buiten gaan zitten krijgen we al gauw gezelschap van een Fransoos die al behoorlijk wat op heeft. Hij ziet ons als zijn nieuwe vrienden en is niet meer bij ons weg te slaan. Uiteindelijk krijgen we alle vier een uitnodiging om het feestje bij hem en zijn vriend voort te zetten, maar wij bedanken vriendelijk.

Op onze tweede dag Battambang huren we na het ontbijt een scooter om de omgeving op eigen houtje te ontdekken. Als eerste stop rijden we naar de bamboe trein. Een traject dat je kunt afleggen op een trein gemaakt van bamboe. Eigenlijk is het een plateau van aan elkaar gemaakte bamboe stokken. De weg er naar toe is leuk en goed begaanbaar. We rijden langs de rivier de stad uit en komen via wat dorpjes bij het treintraject aan. Eerst kopen we twee colaatjes bij een schattig meisje, die tevens op onze helmen past tijdens onze afwezigheid. De trein wordt snel in elkaar gezet. Het is echt niets meer als een treinonderstel met 4 wielen en een plateau met twee kussentjes er op. We klimmen er bovenop en de machinist zet vaart. We daveren het spoor af met een oorverdovend lawaai. We flitsen door het droge landschap met magere koeien, die naarstig op zoek zijn naar iets groens om te eten. We knetteren over gammele bruggetjes en razen hier en daar langs een boer werkend op zijn land. Het is een prachtige ervaring. Bij het eindpunt remt de trein af en krijgen we even de tijd om rond te struinen in de winkeltjes langs het spoor. Iedereen belaagd ons meteen om een blik in hun winkeltje te werpen. Ik ben er goed tegen bestand en wijs iedereen met een vriendelijke glimlach af. Bij het laatste winkeltje zwicht ik toch en koop van een vriendelijke vrouw een armbandje. Ze weet me in te palmen door te zeggen dat iedere toerist iets koopt bij de eersten aan het spoor en dat zij daardoor altijd buiten de boot piest. Of het waar is weet ik niet, maar er zit een logica in. De terugweg verloopt iets minder voorspoedig. Het spoor bestaat maar uit 1 rails en dat betekend dat bij iedere tegenligger 1 van de twee bamboe treinen van het spoor af moet worden gehaald. Een zware klus bij deze temperaturen, maar onze machinist draait erzijn hand niet voor om. Behendig wordt met behulp van de tegemoetkomende machinist de trein af en weer opgebouwd en kunnen we onze weg vervolgen. Dit herhaald zich een keer of 5 op dit traject.

De rest van de dag bezoeken we een grote Boedha buiten Battambang. Aangekomen besef ik dat ik er totaal geen rekening mee heb gehouden dat we een heilige plek bezoeken. In mijn hemdje en korte broek ben ik veel te bloot gekleed. Alsof mijn neus bloed stap ik het terrein op. Na een reis van dik een uur kan ik het niet opbrengen respectvol te zijn aan de cultuur. Het wordt een bliksembezoek, want ondanks mijn stoere houding voelt het niet goed om me onrespectvol te gedragen. Snel maak ik wat foto's en begeven we ons weer buiten het terrein. Het bezoek aan de bat cave, waar bij zonsondergang duizenden vleermuizen tegelijk uitvliegen schiet er helaas bij in, omdat de reis daar naar toe te veel tijd in beslag zal nemen. 

s' Avonds bezoeken we het circus van Battambang. Het is een project geleid door een Française, die kansloze jongeren recht geeft op een betere toekomst. Alles wordt uit de kast gehaald om met weinig midelen een vermakelijke voorstelling te geven. Ik juich en joel bij elke act. Af en toe ben ik doodstil en vol zenuwen als de act niet meteen lukt. Marieke en Olivier, die we hier weer tegen het lijf lopen genieten er net zo van als wij dat doen. Het is veel te snel afgelopen, maar wij geven ze een daverend applaus. Het was een mooie en vermoeiende dag, dus het drankje met Marieke en Olivier slaan we af. Morgen zien we elkaar weer, omdat we gezamelijk met de taxi naar Phnom Penh zullen vertrekken.

2 Reacties

  1. Sytske de Boer:
    8 maart 2019
    Sunny, altijd weer prachtig om je verhalen te lezen. Groeten aan Brian.
    Liefs Sytske
  2. Jennifer:
    10 maart 2019
    Heerlijk hoor Sun jouw verhalen.
    Ik zie het echt voor me 😍😍😍
    Groetjes aan Brian.